​名家名伶-新马师曾 （汉语、马来语）

名家名伶-新马师曾 （汉语、马来语）

翻译制作：国家艺术基金“面向东盟国家粤剧多语种传播平台建设”项目组

中文

新马师曾（1916年6月20日—1997年4月21日）原名邓永祥，又名新马仔，后辈多尊称祥哥，广东顺德人，香港著名粤剧演员、电影演员。主要作品有《貂蝉》《西施》《卧薪尝胆》等。邓永祥8岁时父母离异，其父邓祺以赌为生，而且是粤剧迷，母亲罗莲；离异后与母亲来港生活，母亲当佣工期间，邓常被庶母刻薄挨骂，终离家出走流浪街头，后遇上江湖艺人收留并学艺，茶座表演期间得到老行尊何细纪赏识，经转介到何寿年学艺，经传统功架训练成绩突进；一年后以“太平统一”名义到汕头演戏，初踏台板，无论唱功台步均头头是道，被誉为“神童”。当时他擅模仿马师曾，于是他师傅给他改了“新马师曾”这个艺名。

及后在香港太平戏院表演，场场爆满，戏院也因此转亏为盈。邓永祥10岁在利舞台演出，并与生母相认。17岁回复“自由身”（脱离原学艺师傅）后，跟随薛觉先学艺。及后并赴上海欣赏京剧名伶林树源、盖叫天；并向林学习京剧，唱腔自成一格。往后事业一帆风顺，以拍电影、戏曲唱片为业。新马虽然身材瘦小，但擅演“关戏”，且对京剧颇有研究，并曾赴上海学艺，与京剧艺人林树森、麒麟童等过从甚密。基本上新马的“关戏”以京剧为宗。新马师曾是当代其中一位擅演古腔的伶人，但颇为“京化”。其唱腔自成一格，称为“新马腔”。事实上，新马唱腔能博取众长，再形成个人的特色，例如他汲取小明星的南音演唱技巧，却为了适应戏台演出，多喷口吐字，使字音能传远。他把京剧的运气唱腔融为己用（有称"脑后音"），中气雄浑，共鸣强烈，拉腔圆满丰润，他与薛觉先同台演出时，常站于舞台边，背对麦克风演唱，以示其雄浑声线。1950年代，新马师曾与当时其它红伶一样，接拍电影；除粤剧戏曲片外，他亦以喜剧演员身分，与邓寄尘合作，演出多阿福及两傻系列电影。 1960年，新马师曾创办了永祥唱片公司，除了灌录了他多首本名曲外，也曾灌录京剧唱片。

马来语

SunMa Sze Tsang (新马师曾, Xin MaShizeng. 20 June 1916-21 April 1997), yang nama asalnya adalah Deng Yongxiang, juga dipanggil San Maazai dan dipanggil oleh generasimuda sebagai "Coeng Go" (yang bermaksud Abang Besar Xiang).Dilahirkan di Daerah Shunde Bandar Foshan, WilayahGuangdong, beliau merupakan seorang penghibur opera Kantonis dan pelakonfilem. Karya utama beliau termasuk Diaochan, Xishi dan Kebangkitan semula YueKing. Semasa Deng berusia lapan tahun,bapanya Deng Qi, seorang penjudi dan peminat opera Kantonis, menceraikanibunya Luo Lian dan beliau terpaksamengikuti ibunya untuk tinggal di Hong Kong. Sementara Luo bekerja sebagaipembantu rumah, Deng dihalau dari rumah dengan layanankeras oleh gundik bapanya dan hidup di jalanan. Mujurlah beliau diambil sebagaianak angkat oleh seorang penghibur-randah yang daripadanya beliau mempelajari persembahan. Apabilabeliau melakukan persembahan di restoran teh, beliau dihargai oleh tuan muliaopera Ho Sai-Gei (何细纪, He Xiji), yang kemudian memperkenalkan beliau kepadaRombongan Opera He Shounian. Berbekalkan sedikit latihan akrobatik tradisional, beliau mencapai kemajuanyang menakjubkan. Setahunkemudian, di Shantou, apabila beliau membuat penampilansulungnya, beliau sudah boleh menunjukkan profesionalisme dan oleh itu dianggapoleh rakyat sebagai seorang “berbakat luar biasa”. Oleh sebab beliau pandaimengajukMa Si Tsang pada masa itu, gurunyamemberikan nama pentasnya Sun Ma Sze Tsang, yang bermaksud "Ma Si Tsangbaharu".

Apabila beliau membuat persembahan di Panggung Opera Taiping Hong Kong, tiketnya sentiasa habisdijual. Terima kasih kepada beliau, Panggung itu terselamat daripada hutang. Pada usia 10 tahun, Deng membuat persembahan di PlazaTeater Lee kini di Hong Kong dan disatukan semula dengan ibunya Luo Lian.Tetapi sehingga berusia 17 tahun beliau dapat meninggalkan guru akrobatiknya untuk belajar daripada Sit Kok-Sinpersembahan opera Kantonis. Kemudian beliau pergi keShanghai, tempat beliau menyaksikan persembahan daripada pelakon opera Pekingterkenal Lin Shuyuan dan Gai Jiaotian. Beliau mempelajari opera Peking daripadaLin dan membangunkan gayanya sendiri. Tahun-tahun yang mendatang menyaksikanperjalanan lancar beliau dalam pembikinan filem dan rakaman opera. Deng yangmemang kurus dan pendek, beliau mahir membuat persembahan opera Guangong (genreopera Peking). Demi melanjutkan lagi penyelidikan beliau tentang opera Peking,beliau juga pergi ke Shanghai dan mempunyai hubungan rapat dengan penghiburseperti Lin Shusen dan Qilin Tong. Secara umumnya, opera Guangongnya mempunyaiciri-ciri opera Peking. Deng mahir menyanyi dengan cara lama, tetapi lebihkepada gaya Peking. Kaedah nyanyian unik beliau dipanggil “Gaya Sun Ma”. Malah,Deng boleh menarik kekuatan daripada orang lain dan menghasilkan ciri-cirinyasendiri. Sebagai contoh, beliau meminjam laguNanyin daripada Siu Ming-Sing (小明星, Xiao Mingxing), tetapi membuat sedikit inovasi untukmenyebarkan bunyi lebih jauh supaya penonton dapat mendengar dengan lebihjelas. Dengan menggabungkan“bunyi gema otak belakang” (kaedah nyanyian Opera Peking yang menyalurkan “qi”kepada otak belakang untuk getaran bunyi), beliau menjadikan suaranya berbunyibertenaga dan tegas. Apabila membuat persembahan dengan Sit Kok-Sin, beliausentiasa menyanyi dengan belakangnya membelakangi mikrofon untuk menunjukkansuaranya dengan lebih baik. Pada tahun 1950-an, Deng mula berlakon dalam filem sebagaimana penghibur operalain lakukan. Sebagai pelawak, beliau bekerjasama dengan bintang komik DengJichen dalam filem bersiri Ah Fu dan Dua Orang Tolol. Pada tahun 1960, beliaumengasaskan Syarikat Rakaman Yongxiang, merakamkan lagunya sendiri danlagu-lagu opera Peking.